استارت آپ های خدماتی چه تفاوت‌های مهمی با همتایان محصول‌محور خود دارند؟

استارت آپ های خدماتی به چه استارت‌آپ‌هایی گفته می‌شود؟ این دسته از کسب‌وکارها چه تفاوت‌هایی با سایر استارت‌آپ‌های محصول‌محور دارند؟ اگر به دنبال پاسخی برای این سوال‌ها هستید، ممکن است با موارد مختلف و جواب‌های متنوعی برخورد کنید. با این حال با کمی دقت متوجه خواهید شد که همه این پاسخ‌ها وجه مشترکی با یکدیگر داشته و در اصل یک پاسخ واحد را به زبان‌های مختلفی بیان می‌کنند!

از همین رو در این مقاله قصد داریم تا این پاسخ را به ساده‌ترین شکل ممکن برای شما بیان کنیم. اگر قصد آشنایی بیشتر با استارت آپ های خدماتی و همچنین تفاوت آنها با سایر استارت‌آپ‌ها را دارید، تا انتهای این مقاله همراه ما باشید.

بیشتر بخوانید: بررسی مدل‌های درآمدی استارتاپ ها: چه مدلی برای کسب و کار شما مناسب‌تر است؟

تعریف استارت آپ های خدماتی به زبان ساده

در حالت کلی، یک استارت‌آپ خدماتی به کسب‌وکاری اطلاق می‌شود که به جای عرضه محصول، در ازای دریافت هزینه خدمات خاصی را به مشتریان ارائه می‌کند. به عبارت دیگر این دسته از استارت‌آپ‌ها محصولی فیزیکی و قابل لمس از خود ارائه نکرده و در عوض ارزش خود را در خدمات و سرویس‌رسانی‌های خود تعریف کرده‌اند. استارت‌آپ‌های خدماتی به دلیل ماهیت متفاوت خروجی خود، گاهی مسیر بسیار متفاوت‌تری نسبت به استارت‌آپ‌های محصول‌محور دارند.

در ادامه نگاهی به برخی از تفاوت‌های آشکار و پنهان استارت آپ های خدماتی با همتایان محصول‌محور خود خواهیم داشت. ممکن است برخی از این تفاوت‌ها باعث شگفتی شما شوند! با ما همراه باشید.

تفاوت استارت‌آپ‌های خدماتی با استارت‌آپ‌های محصول‌محور

به نظر شما اصلی‌ترین تفاوت یک استارت‌آپ خدماتی با یک کسب‌وکار محصول‌محور چه می‌تواند باشد؟ پیشنهاد می‌کنیم که پیش از ادامه این مقاله، لیستی از موارد مورد نظر خود را تهیه نموده و در انتهای مقاله با موارد ارائه شده در این لیست مقایسه کنید. اکنون ۵ مورد از مهم‌ترین تفاوت‌های این دو مدل استارت آپی را با شما به اشتراک خواهیم گذاشت:

تفاوت در مدت زمان اجرا و پیاده‌سازی طرح

بسته به نوع استارت‌آپ شما، مدت زمانی که برای اجرا و پیاده‌سازی طرح خود نیاز دارید بسیار متفاوت خواهد بود. در استارت‌آپ‌های محصول‌محور، شخص صاحب ایده « مدلی» از محصول نهایی خود را در ذهن دارد. به لطف این مدل شخص صاحب ایده قادر خواهد بود تا براساس مدل اولیه، منابع و مدت زمان مورد نیاز خود را سنجیده و به سمت تولید محصول اولیه خود قدم بردارد. همچنین پس از ارائه محصول اولیه، نوبت به تست و بهبود آن خواهد رسید.

اما در سمت دیگر سکه، استارت آپ های خدماتی نیازی به تولید و ارائه محصول خود نداشته و به سرعت می‌توانند در همان مرحله مدل ذهنی، سرویس مورد نظر خود را پالایش کرده و در مدت زمان کوتاه‌تری وارد بازار شوند. بدون وجود یک محصول فیزیکی، استارت‌آپ‌های خدماتی راه بسیار سریع و کوتاه‌تری برای آغاز فعالیت خود خواهند داشت.

تفاوت در مقیاس‌پذیری و درآمدزایی

برخلاف تفاوت سابق، در این مورد استارت‌آپ‌های محصول‌محور از یک برتری ذاتی برخوردار هستند. همان‌طور که مشخص است، مدل درآمدی استارت‌آپ‌های خدماتی دریافت هزینه بر اساس ساعات سرویس‌دهی خواهد بود. اما در استارت‌آپ‌های محصول محور، دریافت هزینه وابسته به تعداد مشتریانی است که تمایل به خرید محصول نهایی را دارند. در واقع پس از انجام خرید نهایی، استارت‌آپ به هدف غایی خود رسیده و درگیر کسب درآمد نخواهد بود.

این مسئله به خصوص در مواردی که محصول نهایی یک محصول دیجیتالی و نرم‌افزاری است، بیشتر به چشم می‌رسد. در این حالت تیم برنامه‌نویسی پس از ساعت‌ها تلاش، نتیجه نهایی خود را تولید کرده و تنها نیاز به کپی کردن نسخه‌های بیشتر و فروش آن خواهند داشت. این در حالی است که استارت آپ های خدماتی همواره جریان درآمدی خود را وابسته به سرویس‌دهی به مشتریان می‌دانند.

تفاوت در ریسک کسب‌وکار

به نظر شما در کدام یک از این مدل‌ها ریسک بیشتری وجود دارد؟ با کمی تفکر به یک پاسخ قاطعانه خواهیم رسید: استارت‌آپ‌های محصول‌محور! این استارت‌آپ‌ها گاهی برای تأمین هزینه‌های ساخت محصول، نیاز به پیش‌فروش محصول خود به قیمت کمتری دارند. اگر در این بین همه چیز به خوبی و خوشی پیش نرفت و به هر دلیلی استارت‌آپ با شکست مواجه شد، هزینه محصولات پیش‌فروش شده به عنوان یک ضرر بزرگ بر گردن مالک خواهد بود.

وقتی پای فروش یک سرویس در میان باشد، مشتری شما کاملاً از آنچه که نیاز داشته و از طریق شما به دست می‌آورد، آگاهی دارد. با این حال در فروش محصول ممکن است مشکلات بسیاری پیش روی کسب‌وکار سبز شده و به جای سود، ضررهای مالی بسیاری را به استارت‌آپ تحمیل کند.

قابلیت استفاده مجدد

استارت‌آپ‌های محصول‌محور خروجی خود را به مشتریان فروخته و این عمل تا اشباع شدن بازار ادامه می‌یابد. اما خروجی استارت آپ های خدماتی نسبت به هر یک از مشتریان کاملاً اختصاصی و منحصربه‌فرد خواهد بود و به عبارت دیگر قابلیت استفاده مجدد برای شخص دیگری را ندارد. این موضوع در زمان‌های متفاوت می‌تواند مزایا یا معایب خاص خود را داشته باشد. با این حال در این مورد نیز به نظر می‌رسد که استارت‌آپ‌های خدماتی سود بیشتری از همتایان محصول‌محور خود خواهند برد.

بیشتر بخوانید: بازاریابی خدمات: هنر فروش یک محصول غیرقابل لمس و مشاهده!

تفاوت در میزان کنترل بر روی خروجی

استارت آپ های خدماتی در برابر هر یک از مشتریان خود وظیفه سنگینی دارند. این دسته از استارت‌آپ‌ها لازم است تا خروجی خود را نسبت به نیاز هر یک از مشتریان شخصی‌سازی کرده و تجربه متفاوتی را ارائه دهند. در مقابل، استارت‌آپ‌های محصول‌محور تنها تمرکز خود را بر روی بازاریابی و فروش خروجی خود قرار می‌دهند. خروجی آنها کاربرد ثابت و مشخصی داشته و نیاز به شخصی‌سازی نسبت به نیاز کاربران ندارند. پس به سادگی می‌توان نتیجه گرفت که استارت‌آپ‌های محصول محور کنترل بیشتری بر روی محصول نهایی خود داشته و دردسر کمتری را در بخش خروجی دارند.

متفاوت‌تر از آنچه که تصور می‌کردید!

اکنون لیستی را که پیش از مطالعه موارد فوق تهیه کرده بودید را پیش روی خود قرار داده و با این موارد مقایسه کنید. چند مورد از موارد فوق پیش از این برای شما آشکار و قابل لمس بودند؟ همان طور که مشاهده می‌کنید، استارت آپ های خدماتی تفاوت‌های چشمگیری نسبت به استارت‌آپ‌های محصول‌محور داشته و مسیر متفاوتی را نسبت به آنها سپری می‌کنند. به نظر شما کدام یک از موارد بالا تأثیر بیشتری بر روی روند حرکت استارت‌آپ خواهد داشت؟ نظرات خود را با ما در میان بگذارید.

با اقتباس از وب‌سایت nomorestartupmyths