ریچارد برانسون: داستان دانش‌آموزی با یک طرح کسب وکار

ریچارد برانسون ۶۷ ساله به عنوان یکی از برترین کارآفرینان جهانی، طی یک پست وبلاگی در وب‌سایت ویرجین، از فعالیت‌های پنجاه سال پیش خود می‌گوید. او راجع به اولین طرح کسب وکار خود که در سن ۱۵ سالگی و برای راه‌اندازی یک مجله‌ی دانش‌آموزی نوشته بود، صحبت می‌کند.

اگر برای شما کشف انسان‌های موفق و شناخت عادت‌ها و رفتارهای خاص آن‌ها جذاب و الهام‌بخش است، این مقاله را تا انتها بخوانید.

ریچارد برانسون ۶۷ ساله است و روزگار خود را در لندن می‌گذراند. او هر شب ساعت ۱۱ می‌خوابد و ساعت ۵:۳۰ صبح فردا بیدار می‌شود. وی روزانه بیش از ۲۰ لیوان چای و قهوه(اغلب بدون شکر) مصرف می‌کند، به اندازه‌ی کافی تفریح می‌کند و عاشق بازی شطرنج است.

ریچارد برانسون تاکنون کارهای بسیار بزرگی را انجام داده است. وی موسس و بنیانگذار گروه ویرجین است که بیش از ۴۰۰ زیرمجموعه دارد. اما معتقد است اولین تجربه‌ی زندگی کاری وی مهم‌ترین بخش از فعالیت‌هایش محسوب می‌شود. او در پست وبلاگی که اخیرا منتشر کرده است، در مورد اولین طرح کسب وکار خود سخن می‌گوید.

ماجرا از آن‌جایی شروع می‌شود که برانسون پانزده ساله نسبت به برخی خشونت‌ها، اجبارهای مذهبی و توهین‌ها در مدارس ناراحت می‌شود. او متوجه می‌شود که دوستانش نیز چنین مشکلی را دارند، بنابراین حداقل کاری که می‌تواند انجام دهد اینست که اعتراض به این موارد را علنی می‌کند.

او با افراد مختلفی صحبت می‌کند و به او گفته می‌شود که متنی را برای انتشار در مجله‌ی مدرسه آماده کند. برانسون که می‌دانست این مشکلات تنها برای مدرسه‌ی آن‌ها نیست و دانش‌آموزان ده‌ها مدرسه‌ی دیگر نیز با این مشکل دست و پنجه نرم می‌کنند، تصمیم می‌گیرد که چاره‌ی دیگری برای این کار بیندیشد.

او به این نتیجه می‌رسد که انتشار مجله‌ای که مختص به یک مکان خاص نباشد، می‌تواند چاره‌ی این موضوع باشد. بنابراین اولین استارت مجله‌ی دانش‌آموز در سال ۱۹۶۸ رقم می‌خورد.

او می‌گوید مجله‌ی ما در نوع خودش انقلابی بزرگ و متفاوت محسوب می‌شد. ما بی گدار به آب نزدیم و برای هر چیزی نقشه‌ای آماده کردیم. برای ترویج و توسعه‌ی مجله، ارتباط با سایر مدارس، ایده‌های محتوایی و هر چیز دیگری قواعدی تنظیم شده بود. با هر کسی که لازم بود، ملاقات کردیم و همه ایده‌ها را داخل یک دفتر یادداشت کردیم. ما کار را شروع کردیم و به مرور زمان آن را بهبود دادیم.

ریچارد برانسون معتقد است، ایده‌ها باید نوشته شوند تا کم کم توسعه پیدا کرده و از خام بودن اولیه خارج شوند. او می‌گوید من هر زمانی‌که ایده‌ای را یادداشت نکردم، آن را فراموش کرده‌ام.

برانسون در کنار ارتباط با دانش‌آموزان و مسئولان سایر مدارس و توسعه‌ی مجله، برای ارتباط با ۲۵۰ نماینده مجلس برنامه‌ریزی کرد. او تمامی اطلاعات آن افراد را جمع‌آوری کرده و سعی می‌کرد با آن‌ها وارد مذاکره شود.

برانسون می‌گوید:

بدون این‌که بدانم طرح کسب وکار چیست با فکر در مورد انتخاب همکاران، تبلیغات کنندگان، توزیع کنندگان و هزینه‌ها؛ من توانستم اولین طرح کسب وکار موفق خود را طراحی کنم.

او می‌گوید با این‌که مجله نتوانست ادامه پیدا کند، اما اولین جرقه‌ی تاسیس شرکت ویرجین دقیقا در سال ۱۹۷۰ بعد از مجله دانش‌آموز به وجود آمد.

پیام ریچارد برانسون از گفتن این داستان چیست؟

پیام برانسون از این داستان، بیان این مسئله است که برای شروع کسب وکار خود نیازی برای برنامه‌ریزی رسمی و کامل ندارید. این ایده توسط بسیاری از کارآفرینان دیگر هم‌چون مارک زاکربرگ موسس فیسبوک و رید هافمن موسس لینکدین مورد حمایت و توجه قرار گرفته است.

زاکربرگ در سخنرانی آغازینی که برای فارغ‌التحصیلان هاروارد ارائه می‌کرد، گفت: اگر من قبل از راه‌اندازی فیسبوک، به دنبال فهمیدن همه چیز درباره‌ی مردم، بازار، نحوه‌ی ارتباطات و … بودم، هرگز قادر به شروع فیسبوک نبودم.

زیرا آن‌چنان درگیر جزئیات می‌شدم که به صحیح بودن ایده‌ام هم شک می‌کردم.

رید هافمن درباره‌ی زاکربرگ می‌گوید: یکی از دلایل موفقیت زاکربرگ اینست که هرگز تردیدی در مورد ارائه محصول ناقص نداشت. او می‌گوید اگر زاکربرگ منتظر می‌ماند تا یک محصول فوق‌العاده تولید کند و سپس آن را عمومی کند، مطمئنا تا سال‌های سال به آن دست نمی‌یافت.

البته این موضوع ناگفته نماند که استیو جابز فردی بود که رفتاری کاملا متضاد با این مسئله داشت. او معتقد بود حرکت سریع و بدون فکر باعث نابودی هر چیزی می‌شود. برای همین است که برند اپل را نمی‌توان با هیچ چیز دیگری مقایسه کرد.

کارشناسان می‌گویند:

اگر فکر می‎‌کنید استیو جابز هستید، منتظر محصول بی‌نقص خود باشید، اما تقریبا هیچ استیو جابز دیگری در دنیا وجود ندارد.

بنابراین اگر ایده‌ای دارید و می‌خواهید کسب وکار خود را شروع کنید، به هیچ وجه بدون برنامه کار خود را آغاز نکنید. اما برای یک برنامه‌ی بی‌نقص نیز آماده شوید. همین که بدانید هدف شما چیست و برای قدم بعدی چه کاری انجام خواهید داد، کافیست.